Hoofdstuk 6: deel 1
'Weet u zeker dat dit iets voor ons is? We hebben al zo veel huizen bekeken, maar het was allemaal niks...' zegt David met een vermoeide uitdrukking op zijn gezicht. 'Jazeker, ik denk dat u dit geweldig zult vinden,' zegt de makelaar.
'Heeft het wel genoeg ruimte?' vraag ik. 'Want zoals u ziet is er nog een kindje op komst, dus we hebben veel ruimte nodig.'
'Jazeker mevrouw, volgt u me maar. U zult het geweldig vinden.'
'Heeft het wel genoeg ruimte?' vraag ik. 'Want zoals u ziet is er nog een kindje op komst, dus we hebben veel ruimte nodig.'
'Jazeker mevrouw, volgt u me maar. U zult het geweldig vinden.'
'We beginnen beneden,' zegt de makelaar. 'De- oeps, die rotzooi had allang opgeruimd moeten worden!' zegt hij binnensmonds. 'Daar zal ik eens een hartig woordje over spreken. Maar goed,' zegt hij weer hardop, 'de garage dus. Zoals u ziet is er hier voldoende ruimte om al uw voertuigen te stallen.'
'Hmm, niet slecht,' merkt David op.
'Hmm, niet slecht,' merkt David op.
'Goed, dan nu een belangrijker onderdeel. De zitkamer,' zegt de makelaar, en hij gaat ons voor de trap op. 'Zoals u ziet bestaat de woonkamer uit twee delen; hier de gemakkelijke stoelen bij de open haard, en aan de andere kant de banken bij de tv en de boekenkast.'
'En natuurlijk de sjoeltafel in het midden van de kamer,' zegt de makelaar. 'Die is erg populair onder de beroemdheden. En zo'n ding is niet goedkoop, dat kan ik u verzekeren! Maar als u voor dit huis kiest, krijgt u hem erbij.'
Terwijl David enthousiast de sjoeltafel uitprobeert, ga ik intussen zitten op de bank naast de moderne boekenkast. Mijn buik is al redelijk dik, en mijn voeten beginnen pijn te doen van het staan.
Terwijl David enthousiast de sjoeltafel uitprobeert, ga ik intussen zitten op de bank naast de moderne boekenkast. Mijn buik is al redelijk dik, en mijn voeten beginnen pijn te doen van het staan.
Wat ik tot nu toe van dit huis gezien heb, bevalt me wel. Het is heel licht en heerlijk ruim. Overal zijn grote ramen en de meubels zijn lichtgekleurd. Het is veel en veel beter dan zo'n opgepropt flatje. Bovendien komt er binnenkort nog een vierde familielid bij, dus hebben we ruimte nodig voor de baby en Kathy.
Het enige minpuntje is dat het zo kaal is. Wat mij betreft zou het hier veel gezelliger kunnen zijn door bijvoorbeeld veel planten neer te zetten.
Het enige minpuntje is dat het zo kaal is. Wat mij betreft zou het hier veel gezelliger kunnen zijn door bijvoorbeeld veel planten neer te zetten.
Ook de keuken is heel mooi en modern. Ik zie mezelf al helemaal voor me, als de nieuwe baby er is en David en ik samen gelukkiger dan ooit zijn met elkaar en met ons gezin.
'Wilt u me volgen?' onderbreekt de stem van de makelaar mijn gedachten. 'Onze volgende stop is de slaapkamer. Heel modern ingericht, zoals u ziet.'
'Zo, dit ziet er niet verkeerd uit,' zegt David. 'Vind je niet, lieverd? Een lekker breed bed,' zegt hij met een knipoog. Ik giechel, ik snap heel goed wat hij bedoelt. 'Maar is dit de enige slaapkamer?' vraag ik de makelaar, die knikt. 'Helaas wel, ja,' zegt hij. 'Maar als u voor dit huis kiest, kan ik een verbouwing regelen voor een speciale prijs.'
'Zo, dit ziet er niet verkeerd uit,' zegt David. 'Vind je niet, lieverd? Een lekker breed bed,' zegt hij met een knipoog. Ik giechel, ik snap heel goed wat hij bedoelt. 'Maar is dit de enige slaapkamer?' vraag ik de makelaar, die knikt. 'Helaas wel, ja,' zegt hij. 'Maar als u voor dit huis kiest, kan ik een verbouwing regelen voor een speciale prijs.'
'En dan komen we nu bij de trots van het huis: het zwembad,' zegt de makelaar tevreden. 'Volgt u mij maar.' Ik kan een zachte 'ooo' niet onderdrukken als ik het uitzicht zie. En natuurlijk het zwembad, niet te vergeten. Het is gigantisch! En als klap op de vuurpijl is er ook nog een prachtig bubbelbad bij, met heerlijke ligstoelen ernaast. De makelaar moet lachen als hij mijn gezicht ziet. 'Ik dacht al dat u zo zou reageren,' zegt hij.
'Nou, dat was de rondleiding,' zegt hij. 'Ik laat u nu even alleen, want ik moet even een belletje plegen. Maar dan kunt u in de tussentijd even overleggen of u 't wat vindt.' David wacht even tot de man buiten gehoorsafstand is, maar dan zegt hij: 'Ik zie mezelf hier wel wonen. Dit is zonder twijfel het mooiste huis wat we hebben gezien!'
'Maar ook het duurste,' zucht ik. Maar ik ben het met hem eens. Dit huis is prachtig.
'Maar ook het duurste,' zucht ik. Maar ik ben het met hem eens. Dit huis is prachtig.
Deel 2
We wonen nu een maand in dit prachtige huis, maar het is nog wel even wennen. Alles is zo'n stuk groter dan in ons oude appartementje. Maar ik geniet volop van de ruimte en alles is zo heerlijk licht in dit huis.
Ik ben verdiept in mijn boek, als de telefoon die achter me op de kast ligt begint te trillen en te zoemen. Het is Davids mobiel, maar hij is nu boodschappen aan het doen, dus neem ik hem maar op.
Ik ben verdiept in mijn boek, als de telefoon die achter me op de kast ligt begint te trillen en te zoemen. Het is Davids mobiel, maar hij is nu boodschappen aan het doen, dus neem ik hem maar op.
U heeft 1 nieuw bericht, staat er op het scherm. Ik druk op weergeven. Het zal John wel weer zijn, die hem weer eens nodig heeft. Maar het is John niet. Afzeder: Eva. Kom je niet te laat vanavond? xxxxxx, staat er.
Mijn hart begint hevig te bonken in mijn borstkas. Wat is dit? Wie is dit? Heeft hij weer eens een avontuurtje met iemand? Iemand anders dan ik?
Stop. Dit is waanzin. Natuurlijk gaat hij niet vreemd. Hij heeft me immers zijn eeuwige trouw beloofd. Welis-waar nog niet officieel, want dat gaat gebeuren over een paar maanden...
Mijn hart begint hevig te bonken in mijn borstkas. Wat is dit? Wie is dit? Heeft hij weer eens een avontuurtje met iemand? Iemand anders dan ik?
Stop. Dit is waanzin. Natuurlijk gaat hij niet vreemd. Hij heeft me immers zijn eeuwige trouw beloofd. Welis-waar nog niet officieel, want dat gaat gebeuren over een paar maanden...
Ik stel me weer enorm aan. Was Eva niet zijn tegenspeelster in die nieuwe film waar hij mee bezig is? Een andere dan die ene Wendy, waar hij in zijn laatste film de planeet moest redden. Al die acteurs en actrices gaan zo vriendschappelijk met elkaar om, al moet ik toegeven dat ik het niet fijn vond om hem te zien zoenen met haar. Maar ach, hij is tenslotte een acteur, en je kunt het niet uitsluiten dat hij moet zoenen voor een film.
Nee, ons kindje zal het hier heel fijn hebben als hij of zij er eenmaal is. Het zal een moeder en een vader en een heel lief zusje en alle liefde van de wereld hebben.
Ik strijk over mijn buik. Nog maar een paar weken, en dan is het zover. Dan komt er een nieuw gezinslid bij en zullen we gelukkiger zijn dan ooit. En daar komt niemand tussen. Ik laat mijn handen stil liggen op mijn buik. De kleine schopt, en ik glimlach. Het is nog steeds zo'n raar idee dat er een lief klein baby'tje in mij groeit!
Ik strijk over mijn buik. Nog maar een paar weken, en dan is het zover. Dan komt er een nieuw gezinslid bij en zullen we gelukkiger zijn dan ooit. En daar komt niemand tussen. Ik laat mijn handen stil liggen op mijn buik. De kleine schopt, en ik glimlach. Het is nog steeds zo'n raar idee dat er een lief klein baby'tje in mij groeit!
'Pfff, je wordt zwaar liefje,' puf ik als we bij de bibliotheek zijn. 'Ik zet je neer, hoor.' Ik heb Kathy meegenomen naar de bieb, omdat David werkt en ik nog wat extra informatie wilde hebben over de zwangerschap. En als ik Kathy thuis zou laten, moest ik weer een peperdure oppas laten komen. Bovendien is het veel gezelliger als ze mee gaat, ze hebben hier een speelhoek voor peuters.
'Ga maar fijn spelen liefje, dan gaat mama even zitten.' Ze knikt en wandelt naar de blokkentafel, waar ze vrolijk met blokjes begint te slaan. Die verdomde buik ook. Ik kan nergens meer normaal heen lopen zonder meteen bekaf te zijn.
David
Ik voel Eva's zachte huid tegen mijn huid, haar lippen op de mijne. Ik heb het heet, maar dat komt niet alleen door het hete water. Onze zwemkleding is onder water ver-dwenen, we hebben alleen elkaar en het bubbelende water.
Het heeft niks met Rose te maken dat ik haar niet trouw ben. Nee, ik heb gewoon wat avontuur nodig. En als het maar eenmalig is, is het toch niet erg? Er is geen spoortje liefde, het gaat puur om het genot.
Rose
'Is het alweer zo laat?' ik kijk naar buiten, het is al aan het schemeren. 'We hadden al lang moeten eten! En jij moet zo ook naar bed,' zeg ik tegen Kathy. Maar die schudt heftig haar hoofdje. 'Niet bed! Niet bed toe,' zegt ze.
Maar daar trap ik niet in, met dat onschuldige gezichtje probeert ze me altijd over te halen. 'Nee jongedame, jij gaat zo lekker naar bed.
Maar daar trap ik niet in, met dat onschuldige gezichtje probeert ze me altijd over te halen. 'Nee jongedame, jij gaat zo lekker naar bed.
Ik loop met Kathy achterom, langs het zwembad. Maar van schrik laat ik haar bijna vallen. Daar staat David in een piepklein handdoekje gewikkeld... en hij is niet alleen.
Deel 3
Ik kijk ernaar, maar dit keer duurt het niet lang tot wat ik zie tot me doordringt. Dat is David, met een ander. Een vrouw met rood haar en tienduizend lagen make-up. Het is precies zo'n slet als waar ik David de eerste keer ook mee betrapte.
Ik voel de tranen opkomen en zet Kathy neer. 'Ga maar even weg, liefje,' fluister ik. Wonder boven wonder begrijpt ze het en ze trippelt gehoorzaam naar binnen.
Hoe kan David me dit aandoen?
Ik voel de tranen opkomen en zet Kathy neer. 'Ga maar even weg, liefje,' fluister ik. Wonder boven wonder begrijpt ze het en ze trippelt gehoorzaam naar binnen.
Hoe kan David me dit aandoen?
Mijn verdriet verandert in woede, mijn bloed begint te koken.
'Stoor ik soms?' vraag ik luid. 'Want het klinkt alsof er een leiding flink verstopt zit en er een aardig grote ontstopper op gezet wordt.' David lijkt me nu pas op te merken en rukt zich los. 'Rose! Wat doe jij nou hier? Ik dacht dat je pas veel later terug-' hij houdt abrupt zijn mond. 'Wat ik hier doe?' vraag ik sarcastisch.
'Stoor ik soms?' vraag ik luid. 'Want het klinkt alsof er een leiding flink verstopt zit en er een aardig grote ontstopper op gezet wordt.' David lijkt me nu pas op te merken en rukt zich los. 'Rose! Wat doe jij nou hier? Ik dacht dat je pas veel later terug-' hij houdt abrupt zijn mond. 'Wat ik hier doe?' vraag ik sarcastisch.
'Ik woon hier. Weet je nog?' zeg ik dramatisch. 'Maar mag ik vragen wat jíj hier doet?' Hij trekt een wenkbrauw op. 'Ik woon-' Maar ik laat hem zijn zin niet afmaken. 'Nee, niet waar. Jij woont hier helemaal niet,' zeg ik rustig, maar met een ijskoude toon in mijn stem. Het is heel even stil. 'Wat bedoel je?' vraagt David. Er klinkt iets van ongerustheid in zijn stem. 'Ik bedoel, dat jij hier niet woont. Niet meer. Nooit meer. Ik schop je eruit.'
'En jij,' zeg ik woedend, terwijl ik me tot dat... ding, die slet, wend. 'Als jij hier ooit ook nog maar één stap zet...' zeg ik met trillende stem van woede. 'Dan wat?' zegt ze spottend. 'Geef je me een beuk met die walvisbuik van je?' ze moet keihard lachen om haar eigen grap. 'Aaauw!' roept ze plotseling. Mijn hand is uitgeschoten en ik heb haar een klap in haar gezicht verkocht. 'Hoe... hoe dúrf je!' zegt ze, en ze wrijft over de rode plek op haar wang. 'Rose!' roept David geschokt. 'Wat doe je?!'
'Tja, wat zonde van je mooie wangetje, hè?' zeg ik spottend. 'En nu mijn huis uit. Verdwijn,' zeg ik met opeengeklemde kaken. 'Graag,' mompelt het ding. 'We gaan, dat mens is gestoord,' zegt ze terwijl ze naar David loopt. 'Kom je, schát?' Ze legt extra veel nadruk op dat laatste woord. Ze sjort aan Davids arm, maar die blijft onbeweeglijk staan en staart naar mij, naar de uitdrukking op mijn gezicht.
Ik kijk naar het plasje rond mijn voeten. Niet nu, alsjeblieft, niet nu. Maar het begint wel nu. Opeens voel ik de steken, het komt aan als een onverwachte stomp in mijn maag. Het wordt snel heftiger, sneller dan ik me kan herinneren. 'Help me,' weet ik uit te brengen. 'Breng me naar het ziekenhuis!'
'Alsjeblieft! Doe iets!' gil ik in paniek. 'Breng me naar het ziekenhuis!' Door de stress vergeet ik wat er net is gebeurt. Ik wil alleen maar dat er zo snel mogelijk een einde aan de pijn komt. 'Kijk me niet zo eng aan,' roept het ding. 'Ik ga echt geen zwanger nijlpaard helpen bevallen hoor.' Ik hoor het wel, maar ik ga me er niet druk om maken op dit moment. Er zijn belangrijker dingen nu.
'Jij,' snauwt David naar het ding. 'Wie? Ik?' zegt hoe-heet-ze dom. 'Ja, jij. Ga weg. Nu. Als je niet meehelpt, ben je ons alleen maar tot last. Dus nu wegwezen!' snauwt David.
'Jij,' snauwt David naar het ding. 'Wie? Ik?' zegt hoe-heet-ze dom. 'Ja, jij. Ga weg. Nu. Als je niet meehelpt, ben je ons alleen maar tot last. Dus nu wegwezen!' snauwt David.
David begeleidt me aan mijn arm naar binnen, hij laat me zitten op de bank. 'Gaat het?' vraagt hij bezorgd. 'Nee natuurlijk gaat het niet! Wel eens geprobeerd om een heel kind naar buiten te persen?!' gil ik overstuur. Ik wil niet dat David me helpt, ik kan dit best alleen. Dat heb ik tenslotte al eens eerder gedaan.
'Ga rustig zitten tot de kraamhulp er is. Ik haal intussen wat handdoeken,' zegt hij en hij snelt naar boven.
'Ga rustig zitten tot de kraamhulp er is. Ik haal intussen wat handdoeken,' zegt hij en hij snelt naar boven.
Een paar niet zo prettige uren later ligt er een beeldschoon jongetje in mijn armen. Al dat gedoe was het waard, dat weet ik zeker.
